Şer

Ji sala 1984 an vir ve her salê di mehên havînê de şerê gêrîla gur dibe.

Mehên havînê ji bo gêrîla xwedî derfet in lê belê, bi taybetî  ji salên 2000 vir ve artêşa tirk jî bi tecrubeyên mezin tev digere. Dijwariya şer zerarê dide her du aliyan jî.

Li gorî agahiyên HPGê tenê di meha Gulanê de 31 operasyon ji aliyê artêşa tirk ve pêk hatine û miqabilê wan jî gêrîla 31 çalakî pêk aniye. Di dema heman operasyon û çalakiyan de 105 leşker hatine kuştin û 24 heb jî gêrîla şehîd ketine. Ev agahiyên HPGê ne, dibe ku agahiyên ji çavkaniyên artêşa tirk pir cuda bin.

Dema ku mirov tenê li van encamên agahdariya HPGê dinêre baş dixûyê ku li welatê me şerekê dijwar diqewume. Eger tiştekê pir awarte neqewume dibe ku mehên Hezîran, Tîrmeh û Tebax ji Gulanê dijwartir bin. Mixabin wê bi dehan, dibe ku bi sedan kes jiyana xwe jidest berdin, bi sedan kes werin girtin û bi hezaran kes jî mexdûrên cur be cur çê bibin.

Rewşa li Kurdistanê û encamên şer ne ji aliyê Kurdan û Tirkan ve baş tê dîtin û ne jî ji aliyê raya giştî ya navneteweyî ve. Bi dehan salên ku şer li Kurdistanê dimeşe vê rewşê kiriye astekê pir asayî. Eger heman şer li welatekê din biqewumiya naha saziyên navneteweyî, ên weke Yekîtiya Ewropayê û Neteweyên Yekbûyî ketibûn nava hewldanên navbenkariyê. Lê mixabin, dema ku mijar Kurd bin deng ji van saziyan nayê.

Ez her rojê bi diqetekê pir mazin agahiyên di derbarê şerê li Kurdistanê de dişopînim. Ji derveyê agahiyên Ajansa Nûçeyan ya Firatê (ANF) û çavkaniyên fermî yên dewleta tirk, ez çavkaniyên navneteweyî jî, bi taybetî yên bi fransî weşanê dikin, dişopînim. Li gorî encama agahiyên ku ez dişopînim, bi taybetî ji meha Nîsanê vir ve, rewşa şerê li welatê me gehîştiye astekê pir awarte. Li hemberî vê rewşê ne mumkun e ku mirov xemgîn nebe.

Dîroka Gelê Kurd bi şerê ne fermî hatiye nivîsandin. Mixabin me Kurdan vê rewşê ji xwe re kiriye weke tiştekê pir asayî. Di nava axaftinên girseyên gel de wuha tê gotin « Şer e, bê guman şehîd wê çê bibin ». Ev gotin pir sivik bûye û ji devê piraniya Kurdan derdikeve. Bi vî awayî me şer ji xwe re kiriye parçeyekê jiyana rojane. Dibe ku hin kes vê tiştê weke rastiyekê lewend dibînin, lê belê divê ne wusan be. Her kesê ku em jê re dibên ŞEHÎD xort û keça cîwan ya ku hê di berbanga bahara jiyanê de ye. Pêwîste encama vê şerê wuqasa sivik neyê dîtin.

Azadî bê bedel bidest nakeve. Di dîroka hemû gelan de azadî bi karê lewend hatiye bidestxistin. Di dîroka Gelê Kurd de jî karê lewend hatiye meşandin, naha jî dimeşe. Lê belê dema ku mirov li encamê dinêre mixabin hin kêmasiyên bingehîn têne dîtin. Ji wan du xalên sereke ev in ; pêknehatinaYekîtiya Neteweyî û hesûdiya navxweyî. Heya ku di nava Kurdan de ev kêmasî hebin mixabin wê şer dewam bike û şahadeta xort û cîwanan asayî were dîtin.

Ahmet DERE  /  05.06.2012

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin