19.08.2011

Vegera Kemal Burkay


Kevneserokê PSKê Kemal Burkay vegeriya Tirkiyeyê, dibe ku di rojên pêş de biçe Kurdistanê jî.

Di derbarê vegera Burkay de ji aliyê pir derdoran ve nirxandin çê bûn, wusa diyar e ku wê hê jî çê bibin. Pir asayî ye ku di derbarê vegera Kemal Burkay de nirxandin çê bibin û di nava wan de rexne jî hebin.

Eger Kemal Burkay kesekê sivik bûya bê guman vegera wî nedibû mijara wuqasa nirxandin û rexneyan. Wuqasa nirxandin û rexne giraniya şexsiyeta wî û girîngiya vegera wî diyar dike. Lê belê, di nava derdorên ku li Kemal Burkay rexneyan dikin de, hin kesên ku bi armanca tolhildanê tevdigerin jî hene. Lewre mirov nikare hemû nirxandinan weke nêrîn û rexneyên « rexwşenbîrî » bigire dest. Di vî warî de, mixabin zimanê « rewşenbîr û nivîskarên » kurdan negihîştiye, jê re hê pir hors û kakûç divê.

Beriya her tiştî, ez vegera Kemal Burkay pir asayî dibînim, eger birêz Burkay bi dîqet tevbigere û nekeve kemînên AKPê, ez di vegera wî de tiştekê şaş nabînim. Lê belê rengê pêşwazîkirina wî, ya ku ji aliyê AKPê ve pêkhatî, zêde xweş nebû, eger di rojên pêş de wusa bidome, mafê me çêdibe ku em rexneyên tûndtir lê bikin.

Vegera welat di xeyalên hemû Kurdan de heye, her kurd dixwaze biçe welatê xwe, li wê derê kar bike û bijî. Eger rê li pêşiya hemû Kurdên li Ewropayê ve bibe, ez bawer im di nava demekê kurt de ji sedî 90ê wan wê vegerin, li pêşiya hemûyan jî wê kesên ku vê gavê Kemal Burkay rexne dikin hebin. Lê mixabin, rêveberiya Tirkiyeyê wuqasa demokratîk nebûye û heman derfetan nedaye afirandin.

Bi vegera Kemal Burkay ve girêdayî, carekê din durûtiya AKPê derket holê. Vê gavê di zîndanên dewleta tirk de bi hezaran kes hene ku tevlî çalakiyên bi şîddet nebûnin, doza KCKê weke numûneyekê ye. Dîsa, bi hezaran rewşenbîrên kurd li Ewropayê penaber in û ew tevlî tu çalakiyekê bi şîddet nebûnin. Ji bo ku ev rewşenbîrên kurd venegerin welat û bi xebata xwe ya siyasî serê rayedarên dewletê nehêşînin, hemû rê li pêşiya wan hatine xitimandin.

Dema ku em vê rewşa dewleta tirk digirin ber çavan, ne mumkun e ku, di derbarê vegera Burkay de mirov nekeve nava gumanan. Lewre, divê birêz Burkay zêdetir şiyar be, li hemû axiftin û kiryarên xwe dîqet bike. Ev veger dikare wî bilindtir jî bike, dikare wî bihelîne jî.

Hêvîdar im birêz Burkay rê nede kesî ku lê rexneyên rast û di cih de bike. Di rojên pêş de wê hin encam derkevin holê.

Ahmet DERE
14.08.2011

Ev nivîs di rojnameya Rûdawê de hatiye weşandin

4.08.2011

Rejîma Tirk

Roja 29ê Tîrmehê Serfermandarê Tirk Işık Koşaner û tevî 3 Orgeneralan ji wezîfeya xwe dest kişandin û teqawutbûnên xwe xwestin. Di dîroka Komara Tirkiyê de ev cara yekem e ku di nava artêşê de tiştekê bi vî awayî diqewume.

Piştî teqîna bûyerê, ji cur be cur derdoran deng derketin. Muxalefet, bi taybetî MHP û CHP’ê, weke dema borî, ketin nava hewldanan daku bingeha pirsgirêkê bi AKPê ve girê bidin û li hemberî hikûmetê bixebitînin. BDPê jî, bi daxûyaniyekê, heman bûyerê weke hilweşandina artêşê li hemberî şerê lidijî PKK’ê da xûyan. Lê belê, piştî çend saetan, rayedarên hikûmetê û herweha ji Çankayayê hate ragihandin ku « her tişt bi awayekê asayî didome ».

Helwesta Serfermandar û Generalên Tirk tiştekê asayî nîn e, li pişta perdeyê pir sedemên girîng hene. Çendî AKP bêje « bûyer asayî ye », dema ku mirov li rewşa giştî ya vî welatî dinêre, ev helwesta leşkeran tabloya rastiyekê lezgînî derdixe holê. Di nava artêşê de nerihetî û herweha dubendî her ku diçe kûrtir dibe.

Mirov dikare şerê li Kurdistanê weke sedemekê vê rewşa artêşa tirk bibîne, lê belê ew ne sedemê yekem e, divê em xwe nexapînin. Ji sala 2002’an vir ve di navbera desthilatdariya siyasî û hêza leşkerî de nakokî hene. Operasyonên Ergenekon û Balyozê van nakokiyan kûrtir kir. Encamên daxwaza AKPê (divê em weke daxwazên Cemaeta Fetullah Gulen bibînin), ya di derbarê xwe tenzîmkirina di nava dewletê de, bûn in sedemê girtina pir rayedarên leşkerî. Sala borî Işık Koşaner bi dilekê sar hate ser wezîfeya Serfermandariyê, dema ku wî dît ew nikare statûkoya kevin ya artêşê biparêze, jibilî daxwaza teqawutê tiştekê din li pêşiya wî nema. Weke nûnerê statûkoya kevin ya artêşê, Işık Koşaner neçar ma ku vê gavê bavêje.

Dema ku ez vê nivîsê ji bo Rûdawê dişînim, civîna Şûra Leşkerî ya Bilind, ku her salê carekê pêk tê, li Enqerê dest pê dike. Piştî bûyera 29ê Tîrmehê, destê AKPê xurttir bûye û di vê civînê de ew ê li gorî daxwazên xwe Serfermandariya Artêşê temzîm bike.

Dema ku mirov bi çavekê hemdem li rewşa mijara gotinê binêre, bêguman nêzîkatiya AKPê li gorî sîstema demokratîk e. Di sîstemên demokratîk de divê artêş li gorî desthilatdariya siyasî, ku ji aliyê gel ve hatî hilbijartin tevbigere. Eger nêzîkatiyên AKPê, ên di derbarê tenzîmkirina artêşê de li gorî daxwazên gel bin, bêguman tiştekê ku mirov îtiraz bike tine. Kesên ku AKPê nas dikin dizanin ku armanca wî ne bersivdana daxwazên gel e, ew li gorî armanca « hin hêzên cuda » tevdigere.

Divê ev jî werin zanîn ;

1-      Şerê li Kurdistanê psîkolojiya artêşa tirk xirab kiriye.

2-      Çi û çawa dibe bila bibe, serdestiya hêza siyasî ji ya hêza leşkerî baştir e.

Ahmet DERE / 01.08.2011

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin