31.01.2013

Komkujiya Parisê û Çend Pirs

Bist roj piştî Komkujiya Parîsê hêdî hêdî zelalî çê dibe. Li gorî rayedarên fransewî bi îhtimalekê xurt kujêr Ömer Güney e.

Roja 21ê Çile dozgerê fransewî civînekê çapemeniyê çê kir û diyar kir ku di dema ku Ömer Güney di Büroya İnformationê ya Kurdistanê de bûye heman komkujî çê bûye. Herwuha hate ragihandin ku di çanteyê vî kesî de şopa barûtê hatiye tespît kirin. Qasê ku em dizanin di destê dozgerê fransewî de hê tiştekê din ku vê komkujiyê weke kiryara Ömer Güney nişan dike tine. Lê belê divê were zanîn ku rayedarên fransewî xwedî pir derfetan in, lewre dibe ku di destê wan de hin agahiyên din jî hebin, di rojên pêş de emê pê bihesin.

Qasê ku min ji hin derdorên dozgeriyê agahî girt, ji roja destpêkê vir ve di navbera rayedarên fransewî û tirk de hevkariyekê heye. Bi taybetî piştî ku hate diyar kirin ku Ömer Güney di nava salekê de 10 caran çûye Tirkiyê, hevkariya di navbera hêzên sixûriya fransewî û tirk de tengtir dibe. Lê belê divê em vê jî bifikirin ; gelo rayedarên fransewî û tirk hin tiştan veneşêrin ? Eger tiliya dewleta tirk di vê komkujiyê de hebe îhtimala vê yekê pirr mezin e.

Piştî Komkujiya Parîsê di nava Kurdan de cur be cur pirs têne kirin. Bê guman ev tişt pirr asayî ye û pêwîst e jî. Ez, weke kesekî rêxistinê û herwuha Parîs û Bûroya ku Komkujî tê de pêkhatiye baş nas dike dixwazim hin pirsên xwe bi raya giştî ya Kurd re parve bikim ;

1-Kî  ji Ömer Güney re bûye referans ku ew bibe endamê komeleya Villiers le Bel ? Em dizanin ku di destûra Komeleyan de ev xal heye ; « Ji bo ku kesekî bibe endamê komeleyekê divê du kes wî pêşniyaz bikin ». Lewre pêwîst e ev du kesên ku ji Ömer Güney re bûn in referans werin aşkere kirin û di heqê wan de lêpirsîn bê kirin. Eger kes nebûn in referans wê demê divê rayedarên komeleya mijara gotinê bersivê bidin.

2-Tê zanîn ku Ömer Güney nêzê sal û nîvê di nava xebatên komeleyan de cih girtiye û bi giranî jî tevlî karê pêwendiyên derve bûye. Wê demê çawa bûye ku kesî derbarê wî de lêpirsînekê agahdariyê nekiriye ? Ez dizanim ku kesên baş neyên nas kirin nikarin tevlî heman karan bibin.

3-Qasê ku dozgerê fransewî diyar kiriye, Fidan Doğan (Rojbîn) telefonê Ömer Güney kiriye û jê xwestiye ku ew biçe wan ji derekê bibe Bûroyê. Ji kû ?

4-Tê zanîn ku ev kes 46 deqe di Bûroyê de maye, wusa diyar e ku ew li benda Sakînê (dibe ku li benda Fidan û Leylayê jî)  maye ku wê, an jî wan, bibe derekê. Ev der kû ye ? Dema ku ew neçûn cihê ku biçin çima wuqasa dereng, saet derdora 23’an de ketin hereketê ku li wan bigerin ? Heman rojê divê Sakine biçûya kû ? dema ku ew neçû çima kes lê negeriya ?

Eger kujêr Ömer Güney nebe jî (Li gorî dozger  % 80 ew e) divê em li bersiva van pirsan bigerin. Tişta esas ku mirov nikare nebêje ev e; di vê komkujiyê de rola dewleta tirk an jî ya hêzên tarî yên di nava dewleta tirk de heye, herwuha gafleta Kurdan jî mezin e.

*Roja 6’ê Sibatê, li Strasbourgê, di Parlemena Ewropayê de xala « Ji bo çareseriya Pirsgirêka Kurd ya li Tirkiyê pêwîstiya bi diyalogê » tê niqaş kirin, ez ê heman niqaşan bişopînim û di nivîsa xwe ya dema pêş de bi wer e parve bikim.

Ahmet Dere / 28.01.2013

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin

19.01.2013

Komkujiya Parisê

Roja 9’ê Çile li Parisê 3 jinên Kurd, kadroyên PKKê,  Sakine Cansız, Fidan Doğan û Leyla Şaylemez hatin qetil kirin. Ev cara yekem e ku li Ewropayê komkujiyekê wisa lidijî Kurdan çê dibe. Di demên borî de bûyerên qetilkirina Kurdan çê bûn in lê belê ne bi vê awahî ne jin.

Ji roja 10’ê Çile vir ve di çapemeniya ewropayê û herwuha ya tirk de derbarê heman bûyerê de cur be cur nirxandin û analîz têne kirin. Li gorî daxûyaniyên destpêkê yên rayedarên AKPê, bi taybetî ya Huseyîn Çelîk, heman bûyer weke kiryara PKKê hate destnişan kirin. Piştî helwesta derdorên kurd ez zimanê rayedarên AKPê guherîm lê belê derdorên nijadperestên tirk hê jî di nava hewldanan de ne ku vê bûyerê bikin sûyê PKK.

Heya vê dema ku ez van hevokan dinivisînim jî hê derbarê vê komkujiyê de daxûyaniyekê fermî ya rayedarên Dewleta Fransa çê nebûye. Wusa diyar e ku rayedarên Fransewî naxwazin tiştekê ne zelal bêjin, ew dixwazin bigehêjin encamekê pişt re daxûyaniyekê bidin raya giştî. Lê belê di çapemeniya fransewî de bi gotinên indîrekt bal dikêşe ser İranê. Bi taybetî kiryarên Îranê yên ku lidijî rayedarên kurd hatine kirin ( Bûyera Abdurrahman Kasimlo û ya Komkujiya li Berlînê) hêdî hêdî tê bilêv kirin. Wisa diyar e ku heya kiryarên vê komkujiyê neyên zelal kirin wê pir analîz bên nivîsandin.

Beriya her tiştî zelal kirina vê bûyerê barê Dewleta Fransayê ye. Ne tenê Kurd vê yekê dibêjin, di nava raya giştî ya navneteweyî de jî heman rastî tê ziman. Vê heftê li Strasbourgê Civata Giştî ya Parlemena Ewropayê pêk tê, ez bawer im wê heman sazî jî bangê li Dewleta Fransayê bike daku bûyer bê zelal kirin. Heya naha bi dehan rêxistinên sivîl yên fransewî bangê li rayedarên dewletê kirine ku heman bûyerê zelal bikin. Ez wisa dibînim ku di nava rojên pêş de wê daxûyaniyekê fermî ya dozgerê fransewî ji raya giştî re bê aşkere kirin.

Beriya her tiştî ev komkujî lidijî pêvajoya diyaloga ku di navbera rayedarên Dewleta Tirk û Abdullah Öcalan de dest pê bûye hatiye çê kirin. Berpirsyarên vê bûyerê kî dibin bila bibin armanca wan xerab kirina pêvajoya aştiyê ye. Heman derdor li Tirkiyê jî, di qada navneteweyî de jî û di nava Kurdan de jî hene. Mixabin şerê ku bi dehan salan e didome bûye sedemê ku ev hejmara van derdoran pirtir bibe û dijwartir bibin. Lewre li ser rêya pêvajoya sekinandina şer û aşîtiyê pir xetere hene, divê her du alî jî di vê derbarê de amade bin. Bûyera Parisê îşaretekê pir zelal e û divê baş were analîz kirin.

Biştî Komkujiya Parisê di nava Kurdan de rewşa hevkariyekê baş derketiye holê. Eger derbarê pêvajoya sekinandina şer de heman hevkarî bidome wê rewşekê bixêr biafirîne. Hêviya min ew e ku rayedarên PKKê jî ji vê hevkariyê sûd werbigirin û bikin xizmeta pêkanîna yekîtiyekê neteweyî.

 Ahmet DERE  /  14.01.2013

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin

4.01.2013

2013 û Yekîtiya Ewropayê

Sala borî Yekîtiya Ewropayê (YE) bi pirsgirêkên xwe yên aborî re tekoşîn kir. Giraniya hêz û qeweta vê yekîtiyê bi lêgerîna ji bo çareserkirina pirsgirêkên aborî hate bikaranîn. Lê belê heman pirsgirêk hê jî li ser maseya rayedarên ewropîn in. Bi taybetî Almanya di vî warî de rola pêşengiyê leyst, Angela Merkel wezîfeya operatoriya lokomotîfa ewropî girte ser xwe.

Digel pirsgirêkên aborî û tekoşîna ku ji bo çareserkirina wî hate meşandin YE  derbarê rewşa siyasî ya cihanê de jî pirr bêdeng nema. Bi taybetî Fransa di vî warî de wezîfeya nûnertiya YE girte ser xwe. Piştî hilbijartinên Serokkomariyê rêveberiya Partiya Sosyalîst û hikûmet kete nava hewldanên dîplomatîk daku bandora ewropî zinde bihêlin. Lewre derbarê Sûriyê de rola pêşengiyê girt ser xwe, muxalefeta Sûriyê weke nûneriya heman welatî nas kir. Heman hewldanên Fransayê hê jî didomin û wisa dixûyê ku wê di vê salê de jî dewam bikin.

Rojeva saziyên YE ên weke Parlemen, Konseya Yekîtiyê û Komisyonê jî bi heman pirsgirêkên aborî ve girêdayî derbas bûn. Digel ku Parlemena Ewropayê derbarê rewşa mafê mirovan de weke saziyekê şiyar hatiye nas kirin, di sala borî de dengê wê zêde bilind nebû. Merasîmên pêşkeşkirina xelata Sakharof ya Azadiya Ramanê jî pirr di nava bêdengiyê û di bin siya rewşa aborî de derbas bûn. Rewşa mafê mirovan û ya demokrasiyê di rojeva civata giştî ya vê saziyê de nebû xwedî cihekê dorfireh. Digel ku min pirraniya civatên giştî yên li Strasbourgê şopandin tu carekê min niqaşên bi cewher, ên derbarê rewşa mafê mirovan û demokrasiya cihanê de nebihîst. Heman nêrîn ne tenê ya min e, ev rastî ji aliyê pirr rojnamevanên din ve jî tê ziman.

Di salekê wisa de bêguman xalên weke ya pirsgirêka kurd û rewşa mafê mirovan ya li Tirkiyê jî zêde nebû mijara rojeva YE. Ji derveyê Konferansa Kurd ku li Brûkselê pêkhat, (di rojên 5-6ê Kanûnê de) di Parlemena Ewropayê de mijara Rastiya Kurd neket rojevê. Hatin û çûyîna nûnerên BDPê û yên rêxistinên din ên Kurdan jî zêde çê nebûn. Lewre mirov dikare bêje derbarê Kurd-YE de   jî sala 2012an bêbandor derbas bû.

Digel vê rewşa 2012an, rayedarên Ewropî neçar in ku di vê sala nû de halê xwe cuda bikin. Eger ew di sala 2013an de jî zêdetir bi pirsgirêkên xwe ên aborî û civakî re elaqadar bibin ew ên nikaribin di qada navneteweyî de bandora soza xwe biparêzin. Lewre digel hemû rewşa neyênî wê sala 2013an ji aliyê Ewropiyan ve cudatir derbas be.

Li gorî vê wêneyê YE divê di sala 2013an de nûnerên Kurdan, bi taybetî ên Rojava û Bakurê Kurdistanê, di saziyên YE de zêdetir aktif bin. Tu car zerara karê dîplomatîk tine, hewceya me bi dostan û pêwendiyên navneteweyî heye.

Hêvîdar im sala 2013an bibe salekê pêşeng ya mafê mirovan û demokrasiyê.

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin

Ahmet DERE / 31.12.2012