Şer, kuştin û nijadperestî

Ev sih salin ku li welatê me şer diqewume. Di vî şerî de bi hezaran kesan jiyana xwe ji dest dane, wuqasa jî birîndar û malwêranî çê bûye.

Piştî çalakiya gêrîla ya li navçeya Colemergê Çelê pêkhatî û têde bi dehan (li gorî dewleta tirk 24, li gorî PKKê jî 89) leşker hatin kuştin, artêşa tirk dest bi operasyonan kiriye. Li gorî agahiyan, heman operasyon derbasî axa Başûrê Kurdistanê jî bûne. Wusa dixûyê ku wê ev operasyona dewleta tirk demdirêj be.

Di daxûyaniyên rayedarên dewleta tirk de tenê gefên kuştinê û qirkirinê hene. Ew dixwazin bi rêya van operasyonan dawî li hêzbûna PKKê bînin. Ji bo bigehêjin armanca xwe kuştin ji bo wan rewa ye. Bêguman rayedarên heman dewletê baş dizanin ku tenê PKKyî û kurd nayên kuştin, herwuha leşker jî têne kuştin, agir bi malên malbatên tirk jî dikeve.

Dema ku artêşa tirk li Kurdistanê operasyonan dimeşîne, li rojavayê Tirkiyê jî çalakiyên nijadperestan gur dibin. Di nava van çend rojên borî de bi dehan avahiyên BDPê bûn in hedefa çalakiyên nijadperestan û di heman çalakiyan de hin rayedarên BDPê hatine birîndar kirin. Herwuha, di çarçoveya operasyonên KCKê de jî bi hejmarekê mezin BDPyî hatine girtin.

Dewleta tirk, bi hêzên xwe yên leşkerî û siyasî, ketiye nava pêvajoyekê taybet. Li gorî cîgirê serokwezîr Bülent Arınç, fermandarên payebilind yên artêşê sond xwarine ku ew dawî li PKKê bînin. Ev tê çi wateyê ? Bi van gotinan tenê kuştin tê heşê mirov. Yanê dewleta tirk dest bi operasyonekê kuştinê kiriye, kes nizane ka wê kengê û li kû derê bisekine.

Li kû dibe bila bibe şer dikuje, wêran dike û birînên pir kûr çê dike. Di nava şeran de mirov dikare hin cudahiyan bibîne ; şerên heq û neheq hene. Lê belê piraniya şeran xwediyê armancên neheq in. Şerê ku dewleta tirk li Kurdistanê meşandiye û niha jî dimeşîne li ser hîmekê neheq e. Lewre divê mirovahî lidijî vî şerî derkeve û nehêle ew birînên heyî kûrtir bike. Ji bo ku ev pêvajoya kustinê bê sekinandin, di vê demê de kar û barekê mezin dikeve ser milên rewşenbîrên Kurd û Tirk jî.

Çendî di axa başûrê Kurdistanê û herwuha di Botanê de hêzên gêrîla xwedî derfetan bin jî, divê PKK jî di vê pêvajoyê de bi berpirsyartiyekê mezin tevgere û rê nede qirêjiyên dewletê. Pêwîst e were zanîn ku, dema ku mirov mentalîteya rayedarên dewleta tirk digire ber çavan, kuştina leşkeran jî nabe sedemê çareseriya pirsgirêka kurd.

Erdheja ku li Wanê qewumî di dilê hemû Kurdan de xemgîniyekê mezin çê kir. Ez ji hemû gelê Kurd û bi taybetî jî ji gelê me yê Wanê serxwemiyê dixwazim. Di demên wuha de gotin têra îfadekirina hestan nakin.

Ev nivîs du Rûdawê de hatiye weşandin

Ahmet DERE  /  24.10.2011