4.08.2011

Rejîma Tirk

Roja 29ê Tîrmehê Serfermandarê Tirk Işık Koşaner û tevî 3 Orgeneralan ji wezîfeya xwe dest kişandin û teqawutbûnên xwe xwestin. Di dîroka Komara Tirkiyê de ev cara yekem e ku di nava artêşê de tiştekê bi vî awayî diqewume.

Piştî teqîna bûyerê, ji cur be cur derdoran deng derketin. Muxalefet, bi taybetî MHP û CHP’ê, weke dema borî, ketin nava hewldanan daku bingeha pirsgirêkê bi AKPê ve girê bidin û li hemberî hikûmetê bixebitînin. BDPê jî, bi daxûyaniyekê, heman bûyerê weke hilweşandina artêşê li hemberî şerê lidijî PKK’ê da xûyan. Lê belê, piştî çend saetan, rayedarên hikûmetê û herweha ji Çankayayê hate ragihandin ku « her tişt bi awayekê asayî didome ».

Helwesta Serfermandar û Generalên Tirk tiştekê asayî nîn e, li pişta perdeyê pir sedemên girîng hene. Çendî AKP bêje « bûyer asayî ye », dema ku mirov li rewşa giştî ya vî welatî dinêre, ev helwesta leşkeran tabloya rastiyekê lezgînî derdixe holê. Di nava artêşê de nerihetî û herweha dubendî her ku diçe kûrtir dibe.

Mirov dikare şerê li Kurdistanê weke sedemekê vê rewşa artêşa tirk bibîne, lê belê ew ne sedemê yekem e, divê em xwe nexapînin. Ji sala 2002’an vir ve di navbera desthilatdariya siyasî û hêza leşkerî de nakokî hene. Operasyonên Ergenekon û Balyozê van nakokiyan kûrtir kir. Encamên daxwaza AKPê (divê em weke daxwazên Cemaeta Fetullah Gulen bibînin), ya di derbarê xwe tenzîmkirina di nava dewletê de, bûn in sedemê girtina pir rayedarên leşkerî. Sala borî Işık Koşaner bi dilekê sar hate ser wezîfeya Serfermandariyê, dema ku wî dît ew nikare statûkoya kevin ya artêşê biparêze, jibilî daxwaza teqawutê tiştekê din li pêşiya wî nema. Weke nûnerê statûkoya kevin ya artêşê, Işık Koşaner neçar ma ku vê gavê bavêje.

Dema ku ez vê nivîsê ji bo Rûdawê dişînim, civîna Şûra Leşkerî ya Bilind, ku her salê carekê pêk tê, li Enqerê dest pê dike. Piştî bûyera 29ê Tîrmehê, destê AKPê xurttir bûye û di vê civînê de ew ê li gorî daxwazên xwe Serfermandariya Artêşê temzîm bike.

Dema ku mirov bi çavekê hemdem li rewşa mijara gotinê binêre, bêguman nêzîkatiya AKPê li gorî sîstema demokratîk e. Di sîstemên demokratîk de divê artêş li gorî desthilatdariya siyasî, ku ji aliyê gel ve hatî hilbijartin tevbigere. Eger nêzîkatiyên AKPê, ên di derbarê tenzîmkirina artêşê de li gorî daxwazên gel bin, bêguman tiştekê ku mirov îtiraz bike tine. Kesên ku AKPê nas dikin dizanin ku armanca wî ne bersivdana daxwazên gel e, ew li gorî armanca « hin hêzên cuda » tevdigere.

Divê ev jî werin zanîn ;

1-      Şerê li Kurdistanê psîkolojiya artêşa tirk xirab kiriye.

2-      Çi û çawa dibe bila bibe, serdestiya hêza siyasî ji ya hêza leşkerî baştir e.

Ahmet DERE / 01.08.2011

Ev nivîs di Rûdawê de hatiye weşandin

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder