Serokê AKPê Recep Tayip Erdoğan di nava hewldanên taktîkî de
ye. Her ku diçe navbera AKP ya Erdoğan û Cemaata Fetullah Gülen vedibe.
Hilbijartinên Serokkomariyê ku wê di 2014an de pêk werin nakokiya di navbera
Cemaat û AKPê de kûrtir dike. Li gorî agahiyan mêla Cemaatê li hêla Abdullah Gül
e. Lewre Tayip Erdoğan dixwaze rêveberiya AKPê ji hevalên xwe ên sadik bide çê
kirin. Numan Kurtulmuş ji wan yek e.
Derdorên ku bi siyasetê ve elaqadar dibin baş dizanin ku AKP
partiyekî koalîsyonê ye. Di nava rêveberên wê de kesên ji cur be cur nêzîkatiyên
siyasî, civakî û olî hene. Hevkariya wan li ser esasê parastina berjewendiyan
dimeşe. Lê belê ji 2009an vir ve hêdî
hêdî hîmê vê koalîsyonê dilerize. Ji bo ku di hilbijartinên 2011an de heman
koalîsyon zerarê nebîne Erdoğan û hevalên wî pir bi dîqet tevgeriyan. Lê ji
sala par vir ve asta lerizandina koalîsyona AKPê zêdetir dibe. Daxwaza Erdoğan
ya qedexekirina dersxaneyan bûye sedemê ku Cemaat nerazîbûnên xwe aşkere bike.
(Tê zanîn ku dersxane cihê tenzîmbûn û hêzbûna Cemaata Fetullah Gülen in)
Di aliyekê de Tayip Erdoğan dixwaze bibe Serokkomar di aliyê
din de jî naxwaze AKP bikeve bin bandora Cemaatê, an jî ya derdorên din. Digel
ku Tayip Erdoğan hê berendametiya xwe ya ji bo Serokkomartiyê aşkere nekiribe
jî, raya giştî ya Tirkiyê di ferqiyeta daxwaza wî de ye. Di aliyê din de
Abdullah Gül jî hê negotiye « ez nabim berendam ». Çendî Abdullah Gül
yek ji kesên Cemaatê nebe jî ew ji aliyê heman hêzê ve tê hez kirin. Ev
nêzîkatiya Cemaatê û bêdengiya Abdullah Gül
Tayip Erdoğan ditirsîne. Lewma ew xwe neçar dibîne ku hin taktîkan lipêş
bixe.
Weke her demên borî, kengê rayedarên dewleta tirk û herwuha
yên cur be cur partiyên siyasî dikevin tengasiyê tişta ku dixwazin bikar bînin
Pirsgirêka Kurd e. Di vê dema wuha bialoz de Tayip Erdoğan dixwaze Kurdan ji
xwe re bike hêz. Lê belê ew naxwaze dev ji dengên derdorên nijadperest jî
berde. Lewre di aliyekê de ew dixwaze şerê lidijî PKKê tûndtir bike, di aliyê
din de jî mesajên di derbarê çareseriya Pirsgirêka Kurd de bide.
Daxûyaniyên dawî yên Tayip Erdoğan ku di derbarê çareseriya
Pirsgirêka Kurd de dibê « wê hin pêşketin çê bibin » bi tevahî di
xizmeta armanca wî ya taktîkî de ne. Dema ku operasyonên leşkerî firehtir dimeşin
û di zîndanan de bi sedan dîlên şer çalakiya gireva birçîbûnê didomînin kes
nikare hêviyên xwe bi heman daxûyaniyan girê bide, bi taybetî ez bixwe tu
tistekê erênî hêvî nakim.
Dema ku ez li rewşa Tirkiyê û ya derdorên siyasî dinêrim,
mixabin ji derveyê nêzîkatiyên taktîkî tu tiştekê din nabînim. Wusa diyar e ku
heya 2015an, ku di vê navberê de 3 hilbijartin çê dibin, wê cur be cur
daxûyaniyên wuha taktîkî werin dayîn, dibe ku di vê demê de pêvajoyekê din weke
ya Oslo jî bê dest pê kirin, lê belê dîsa jî divê ev neyê wateya daxwaza ji bo
çareseriyê.
Ahmet DERE /
23.10.2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder