Ji 3 hefteyan zêdetir e artêşa dagirker ya tirk hewl dide ku biçe Efrînê û li heman bajarê Kurdan xwe bicih bike. Hewldanên dewleta hov ya tirk ne tenê dagirkerî ye, ew dixwaze Kurdan di komkujiyekê de derbas bike, yané kiryarê bav û kalên xwe dubare bike. Digel ku ev 3 hefte ye artêşa tirk û cehşên wê yên Daeş bihev re heman şerî dimeşînin û nagihêjen armanca xwe, ew hewl didin ku hemû derfetên xwe bikar bînin.
Beriya
her tiştî berxwedana ku Kurd li Efrînê raber dikin tiştekê pîroz û bêhempa ye.
Ji naha ve heman berxwedanê serokê dewleta tirk û hemû rayedarên wê kiriye nava
rewşekê tengav. Şerê wan hatiye tewandin, rûyê wan bi rêxê hatiye neqişkirin.
Ev tiştekê dîrokî ye, divê kes jibîr neke.
Piştî ku
hate dîtin artêşa tirk wuha tengav bûye rayedarên dewleta tirk ketine nava
hawldanên cur be cur
daku
çareseriyekê ji xwe re bibînin. Lewre ew bi rayedarên Rus û Emerîkiyan re
diyalog dikin daku hin leystokên nû bikar bînin. Di van rojan de hin rayedarên
Emerîkî tên Tirkiyê, di navbera wan û rayedarên dewleta tirk de pazarî çê dibe.
Li gorî ku ez dibînim dewleta tirk dixwaze bi alîkariya Emerîkiyan ji xwe re rêya
dagirkirina Efrînê peyde bike. Heman pazarî bi Rusan re jî didome. Heya naha ne
Emerîkî û ne jî Rusan bersiva erênî nedane dewleta tirk. Lêbelê ev nayê wateya
ku wê nexwazin tirk bigehêjin heman armanca xwe. Lewre vê gavê pazarî di navbera wan de didome. Dê were zani ku mirov
nikare ne bi Rusan ne jî bi Emerîkiyan ewle bibe. Ev her du hêz jî li gorî
berjewendiyên xwe tevdigerin. Dema ku berjewendiyên wan destûr bidin ew dikarin
di nava yek rojekê de « dost » û « hevalên xwe » bifiroşin.
Lewre di vî warî de divê Kurd, bi taybetî rayedarên PYD, pirr şiyar bin.
Bêguman
weke hêzên navneteweyî tenê Rus û Emerîkî li Rojhilata Navîn xwedî sozê nîn in.
Çendî bandora wan zêde nebe jî welatên endamên Yekîtiya Ewropayê (YE) jî hene.
Bi taybetî Fransa di vî warî de dixwaze soza xwe bibandor bike. Lewre ji
destpêkê vir ve heman welat cur be cur daxûyaniyan dide, diyar dike ku ew û
hemû YE’yê bi helwesta dewleta tirk re nîn in. Herwuha ew didin xûyan ku
dewleta tirk lidijî Kurdan komkujiyê dike. Heman mijar di Parlemena Ewropayê de
jî hate niqaşkirin. PE’yê helwesta xwe di vî warî de aşkere kir. Di van rojan
de di PE’yê de cur be cur daxûyaniyên bi heman rengî wê bên raberkirin.
Di vê helwesta
Ewropiyan de bandora çalakiyên ku Kurd li çar parçeyên Ewropayê dikin jî heye. Çalakiyên
ku bi tevlêbûna bi hezaran kesan tên
pêkanîn pirr girîng in. Lewre divê heman çalakî zêdetir û bi girseyên hê
xurttir çêbibin.
Li dora
bûyera Efrînê her ku diçe leystokên navneteweyî zêdetir dibin. Her hêzên ku li
Rojhilata Navîn dixwazin bibin xwedî bandor di derbarê êrişa dewleta tirk
bêdeng namînin. Hin ji wan lidijî derdikevin, hin ji wan jî dixwazin jê sûd
werbigirin. Ji derveyê Rûs û Emerîkiyan dewletên Îran û Îsraîl jî di vî warî de
aktîf in. Ev her du dewlet jî di herêmê de aktor in. Divê helwesta van du
dewletan jî baştir bê analîzkirin.
Ahmet
Gulabi DERE / 12.02.2018
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder