Hilbijartinên giştî ku wê îsal li Tirkiye’yê çê bibin xwediyê wateyekê pir girîng in. Bi taybetî ji bo BDP’ê û herweha ji bo çareseriya pirsgirêka kurd, girîngiya van hilbijartinan di asta herî bilind de ye.
Bêguman, heya niha jî pirsgirêka kurd hebû, lê belê tu wextê weke niha niqaşên di derbarê çareseriyê de neketibûn rojeva Tirkiye’yê. Divê em asta vê mijarê tenê bi rêya medyayê nebînin, xala herî girîng ew e ku, giraniya vê pirsgirêkê di nava civakê de çiqas tê dîtin. Nêzîkatiyên hemû civakên li Tirkiye’yê roj bi roj digehêjin hev û xala wan a navendî çareserî ye.
Heya niha li Tirkiye’yê, saziyekê neteweyî ya weke TBMM’ê (Meclîsa Mezin ya Neteweyî ya Tirkiye’yê) zêde li rola xwe xwedî derneketiye. Lê belê, qasê ku di vî welatî de pêşketin çê dibin û herweha konjonktûra siyasî ferz dike, wê ji niha bi şûnde rewş biguhere. Di salên pêş de wê TBMM bikaribe li berpirsyartiyên xwe xwedî derkeve. Lewre, hebûna cur be cur partiyan, bi taybetî ya partiyên demokrat û pêşketî, dikare vê saziyê bike xwedî rolekê mezintir.
Li gorî sîstema heyî, bi taybetî ya benda hilbijartinan ku ji %10 e, kes nizane wê vê carê çend partî bikevin TBMM’ê. Qasê ku ez dibînim, AKP û CHP bêpirsgirêk wê di TBMM’ê de cihên xwe bigirin, lê belê heman tişt ji bo MHP’ê nikare were gotin. Weke tê zanîn, ji ber sedemê benda hilbijartinan, BDP bi namzetên serbixwe dikeve pêşbirka hilbijartinan. Ketina BDP’ê ya TBMM’ê sedî sed e. Ji niha ve em dikarin bêjin, ji 12’ê Hezîran’ê bi şûn de, wê AKP, CHP û BDP di TBMM’ê de cihên xwe bigirin.
Ji bo ku di salên pêş de pisrgirêka kurd di TBMM’ê de were niqaşkirin û bi rêbazên destûrî çareseriyekê were dîtin, divê BDP serkeve. Serkevtinekê çawa ?. Li gorî min, divê ev serkevtin bi kêmanî bi 30 parlementerî pêk were. Eger Koma BDP’ê ji 30 parlementerî pêk neyê, mixabin ew ê nikaribe bibe xwediyê rolekê girîng. Lewre, carekê din, ez dixwazim bêjim, divê BDP serkeve û serkeve.
Eger BDP nikaribe 30 parlementerî derxe wê çi bibe gelo ? Mixabin, carekê din wê ev partî tenê weke saziyekê sivîl meş û mitîngan tevger bike, bi polîsan re bikeve nava gengêşiyê. Bêguman ev jî nabin rêbaza çareserkirina pirsgirêka kurd.
Ahmet DERE / 11.04.2011
Ev nivîs di rojnameya Rûdaw'ê de jî hatiye weşandin
Bêguman, heya niha jî pirsgirêka kurd hebû, lê belê tu wextê weke niha niqaşên di derbarê çareseriyê de neketibûn rojeva Tirkiye’yê. Divê em asta vê mijarê tenê bi rêya medyayê nebînin, xala herî girîng ew e ku, giraniya vê pirsgirêkê di nava civakê de çiqas tê dîtin. Nêzîkatiyên hemû civakên li Tirkiye’yê roj bi roj digehêjin hev û xala wan a navendî çareserî ye.
Heya niha li Tirkiye’yê, saziyekê neteweyî ya weke TBMM’ê (Meclîsa Mezin ya Neteweyî ya Tirkiye’yê) zêde li rola xwe xwedî derneketiye. Lê belê, qasê ku di vî welatî de pêşketin çê dibin û herweha konjonktûra siyasî ferz dike, wê ji niha bi şûnde rewş biguhere. Di salên pêş de wê TBMM bikaribe li berpirsyartiyên xwe xwedî derkeve. Lewre, hebûna cur be cur partiyan, bi taybetî ya partiyên demokrat û pêşketî, dikare vê saziyê bike xwedî rolekê mezintir.
Li gorî sîstema heyî, bi taybetî ya benda hilbijartinan ku ji %10 e, kes nizane wê vê carê çend partî bikevin TBMM’ê. Qasê ku ez dibînim, AKP û CHP bêpirsgirêk wê di TBMM’ê de cihên xwe bigirin, lê belê heman tişt ji bo MHP’ê nikare were gotin. Weke tê zanîn, ji ber sedemê benda hilbijartinan, BDP bi namzetên serbixwe dikeve pêşbirka hilbijartinan. Ketina BDP’ê ya TBMM’ê sedî sed e. Ji niha ve em dikarin bêjin, ji 12’ê Hezîran’ê bi şûn de, wê AKP, CHP û BDP di TBMM’ê de cihên xwe bigirin.
Ji bo ku di salên pêş de pisrgirêka kurd di TBMM’ê de were niqaşkirin û bi rêbazên destûrî çareseriyekê were dîtin, divê BDP serkeve. Serkevtinekê çawa ?. Li gorî min, divê ev serkevtin bi kêmanî bi 30 parlementerî pêk were. Eger Koma BDP’ê ji 30 parlementerî pêk neyê, mixabin ew ê nikaribe bibe xwediyê rolekê girîng. Lewre, carekê din, ez dixwazim bêjim, divê BDP serkeve û serkeve.
Eger BDP nikaribe 30 parlementerî derxe wê çi bibe gelo ? Mixabin, carekê din wê ev partî tenê weke saziyekê sivîl meş û mitîngan tevger bike, bi polîsan re bikeve nava gengêşiyê. Bêguman ev jî nabin rêbaza çareserkirina pirsgirêka kurd.
Ahmet DERE / 11.04.2011
Ev nivîs di rojnameya Rûdaw'ê de jî hatiye weşandin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder