Ez naxwazim li vê derê wateya Xweseriya Demokratîk bînim ziman, herweha, di derbarê naveroka wê de jî ez naxwazim nêrînên xwe binivisînim. Xala ku ez pir girîng dibînim, ya di derbarê rêbazên amadekirin û aşkerekirina heman projeyê ye. Di rojên pêş de, ez ê di derbarê naveroka wê de jî nêrînên xwe bînim ziman.
Weke tê zanîn, ev projeya Xweseriya Demokratîk bi armanca bidestxistina mafên Kurdan hatiye çê kirin. Li gorî rayedarên KCD’ê ev proje ji bo pêşeroja Kurdên Bakur e. Herweha, dîsa li gorî daxûyaniyên KCD’ê û yên KCK’ê, Xweseriya Demokratîk weke daxwazekê encama têkoşîna gelê kurd e. Lê belê, û mixabin, li gorî girîngiya ku ev du rêxistin didin vê projeyê, heman mijar neketiye rojeva Kurdan û ji aliyê wan ve zêde nayê niqaşkirin. Lewre, ez vê rewşê xetere dibînim.
Di vî derbarî de ez dixwazim vê rastiyê bînim ziman; eger projeyekê bi navê Kurdan tê çê kirin û ji raya giştî re tê aşkerekirin, divê beriya her tiştî ew ji aliyê Kurdan ve were niqaşkirin, li ser wê guftugoh bên çêkirin û ji aliyê piraniya Kurdan ve bê pejirandin. Projeya ku ji aliyê piraniya Kurdên Bakur ve neyê qebûl kirin, ew nikare serbikeve û di jiyanê de cih bigire. Dîsa, pêwîst e heman proje ji aliyê Kurdên Başûr, Rojhilat û Başûrê Rojava ve jî were erê kirin, da ku bandora wê, bi awayekê erênî, di ser van parçeyan de jî çê bibe.
Di destpêka çêkirina projeya Xweseriya Demokratîk de pir kêmasiyên rayedarên KCD’ê çê bûn. Bê ku di derbarê heman projeyê de nêrînên cur be cur derdorên kurd werin girtin, rayedarên KCD’ê, û herweha yên BDP’ê, bi lezgînî civîn pêk anîn û projeya mijara gotinê aşkere kirin. Ev nêzîkatiyekê pir sivik bû û bû sedemê ku ji aliyê cur be cur derdorên tirk û herweha kurd ve were rexnekirin. Eger heman proje ji aliyê piraniya rêxistinên Bakur ve hatiba pejirandin, ez bawer im ku ew ê ji raya giştî a tirk ve jî destek girtiba. Lê mixabin, çawa ku birêz Öcalan jî rexne kiriye, rayedarên KCD’ê û yê BDP’ê pir sivik û bi lezgîn nêzîk bûn û niha jî nizanin heman projeyê çawa lipêş bixin.
Dibe ku hin berpirsyarên KCD’ê û BDP’ê van nêrînên min nepejirînin, lê belê rastî rastî ye, mijar bi hemû aliyên xwe ve li meydanê ye. Hin sazî û rêxistinên Kurdîstanî ji niha ve rexneyên xwe bi dengekê bilind tînin ziman. Hin ji van sazî û rêxistinan jî di nava bêdengiyê de ne, divê ev jî weke xeteriyekê were dîtin. Dijîtiya komekê piçûk ya Kurdan, ji ya dewleta tirk mezintirîn xetere ye.
Pêşniyariya min ji bo rayedarên KCD’ê û yên BDP’ê ev e; divê ew tenê li ser kaxizan projeyan çê nekin, beriya ku ew projeyan çê bikin, divê ew di nava gel de, û bi dorfirehî bidin niqaşkirin û ji aliyê piraniya raya kurd ve bidin pejirandin. Ne wusa be, mixabin, wê tenê gelê kurd were xapandin.
Ahmet DERE / 14.01.2011
Ev nivîs di rojnameya Rûdaw’ê de hatiye weşandin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder